Italië als kunstwerk

Complexe schoonheid en blijvende liefde

​Er klopt veel niet in Italië. Maar toch is het voor mij een onweerstaanbaar land. 
Je leest over de opkomst van extreme partijen, discriminatie van minderheden en een vijandige houding tegenover vluchtelingen. Allemaal waarheden voor wie het nieuws volgt. Maar als je er zo vaak te gast bent dat je er inmiddels vrienden hebt die voelen als familie, ligt dit allemaal wat ingewikkelder. 
 
Italië belichaamt voor mij een grote tegenstrijdigheid. En het is juist dát gegeven dat het land voor mij zo fascinerend maakt. Ik raak bedwelmd door de schoonheid van de natuur, door de culinaire verfijning en de oorstrelende muziek. 

Italië is een kunstwerk.
Het hoge en het lage, de verfijning en het platte. Volksmuziek en belcanto. Alles vloeit samen in Italië. Theater en muziek ervaar je er niet alleen in het theater of in de kerk, maar vooral ook op straat. Ik heb mijn liefde voor Sicilië nooit onder stoelen of banken gestoken. Al jaren kom ik er om concerten te geven en vrienden te bezoeken die ik inmiddels als familie beschouw. 
 
Wat me zo aanspreekt op Sicilië? Het is waarschijnlijk die mengeling van die cultuurinvloeden, het samengaan van het volkse en het verhevene en de aanwezigheid van warmte tussen de mensen. Maar ook het mysterieuze dat het eiland omgeeft spreekt tot mijn verbeelding.
 
Ik ben beslist niet blind voor wat niet goed is. Maar als het om Italië gaat, koester ik mijn naïviteit met liefde. Voor mij blijft het hét land waar de citroenen groeien, de zon overvloedig schijnt en waar de mensen lief zijn. Ik weet dat het anders is, dat deze idylle niet bestaat. Maar Italië en in mijn geval Savoca, komt het dichtst bij een droom die ik graag blijf dromen.
 
Italië is een kunstwerk. Niet altijd mooi. Niet altijd te bevatten. Maar voor mij onweerstaanbaar. 
 
Janine  

Luister naar dit prachtige lied en reis met mij mee naar mijn geliefde Italië.