Mi Mancherai

Ik zal je missen 

Muziek is in staat om gemis, verlies en vreugde voelbaar te maken. Bij sommige muziek kan ik mijn tranen niet bedwingen. Bij weer andere muziek kan ik niet stil blijven zitten. Je kunt mijmeren, dromen en ook dansen op muziek. Volgens mij is geen andere kunstvorm zo goed in staat om troost te bieden als muziek. Het brengt de geest in vervoering en zet het lijf in beweging. Muziek is groots. 

Ik weet waarover ik praat want ik zie het vrijwel elke keer wanneer ik een concert geef of optreed tijdens betekenisvolle momenten voor geliefden als ook rouwenden bij een begrafenis. Wat woorden niet kunnen uitdrukken, daar waar woorden niet komen daar spreekt de muziek.
 
In Mi Mancherai komt volgens mij alles wat muziek in zich heeft aan troost, liefde en verlangen naar voren. Deze muziek, die afkomstig is van één van mijn lievelingsfilms Il Postino, raakt de essentie. De film laat volgens mij zien dat elkaar missen de sterkste vorm van liefde is. 

Het is een lied dat ik afgelopen november opnam in de Power Sound Studio in Amsterdam met pianist Cor Bakker als mijn muzikale begeleider. We hebben voorafgaand aan de opname uitvoerig gesproken over het gevoel dat ik met de keuze voor dit lied tot uitdrukking wilde brengen.

Het missen staat in het liedje (Mi Mancherai betekent ‘ik zal je missen’) centraal. Interessant is dat het in feite een toekomstige situatie bezingt. Het missen zal zich in de toekomst voltrekken. Juist daarom hebben we dit dramatische thema qua begeleiding iets ingehouden. Anders gezegd: we wilden het aangrijpende van de tekst niet ook nog eens muzikaal opstuwen, het niet over-dramatiseren zogezegd. 
 
De uitdaging bestond eruit het geen opera-aria te laten zijn met hoge uithalen of anderszins geëxalteerde zang. Nee, het moest juist een klein liedje worden dat een grote emotie bezingt.

Verder spelen op viool Rauf Berman en Margarita Murtuzalieva. Zij geven het nummer een gepaste aankleding. Hun spel spreekt mij zo aan omdat ze altijd in dienst van het lied spelen en nooit buiten de oevers treden van de al in het lied zelf aanwezige emoties. Zij voelen dat, net als pianovirtuoos Cor Bakker, naadloos aan. 
​
Van Mi Mancherai hebben we een video geschoten in Kasteel Amstenrade. De sfeer van die locatie sloot goed aan op de betekenis van het lied. Je voelt dat zich op die mooie plek levens hebben voltrokken waarin ook de bezongen emoties uit Mi Mancherai een rol hebben gespeeld. De video is geproduceerd door Muvipro.

Hieronder een kijkje achter de schermen bij de opnames, de video zal ik deze week met jullie delen.
 
Liefs
Janine